Misschien een rare titel, maar soms weet ik gewoon geen pakkende koptekst te bedenken of kan ik de inhoud van een nog te schrijven artikel niet in een of enkele woorden weergeven. Misschien dat ik op het einde van dit bericht wel iets weet. De aanleiding voor bovenstaande kop is of zijn drie tekeningen die ik in de afgelopen weken heb gemaakt. Een kleine van 11cm bij 11cm. en twee grote tekeningen van 100cm bij 70cm. De tekeningen hebben geen verband met elkaar.
De kleine was naar aanleiding van de argeloosheid of minachting waarmee de agressor de doden in de, laatste nieuwe, oorlog begraaft. Misschien dat deze woorden niet goed gekozen zijn, want ik kan me indenken dat er niet altijd tijd is om iemand een waardig einde te geven.
Ik moest denken aan klaprozen (symbool in Engeland) als symbool voor alle gevallenen in de Eerste Wereldoorlog. Het rood van bloed. Klaprozen bloeiden weelderig op omwoelde grond, de slagvelden in Noord Frankrijk en de klaproos staat ook symbool voor troost. ( deze info heb ik natuurlijk opgezocht)
De tweede tekening heb ik gemaakt naar een zelfgemaakte foto. Ik had daar iets mee, wist nog niet precies wat, maar wilde die kleurenfoto omzetten in een zwart/wit tekening. Dat kun je natuurlijk ook op de pc doen, maar dat doen “we” natuurlijk niet. Ik wilde het ‘losjes” tekenen en het hoefde niet natuurgetrouw te zijn. Al doende kwam er van alles op in mijn hoofd en veranderde het hele scenario. Ik zag andere dingen in de wortels en krabbelde door. Het resultaat:
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.