Gisteren heb ik de expositieruimte van het Dorpshuus De Huve in Eibergen ingericht. Van te voren alles al in orde gemaakt, klaargezet en uitgedacht hoe -wat -waar zou komen te hangen. Het is een voordeel wanneer je de ruimte goed kent. En die ruimte bevalt me ook prima. Mooi licht en veel muur op te vullen. Zo’n uitgedacht plan is een ander voordeel: we waren na ruim een uur klaar.
Door de indeling van de ruimte kon ik ook diverse onderwerpen bij elkaar hangen: de vier elementen, de nakomelingen- na de uitgave van mijn boekje Pandemie- coronatekeningen, en tenslotte natuur.
Natuur kwam eigenlijk niet echt in mijn lijstje “to do” voor, maar op de een of andere manier ben ik toch daarmee aan de slag gegaan. Kan ik bijvoorbeeld een slak met dauwdruppels in de vroege morgenochtendzon ook met fineliner tekenen? Ik denk dat het daarmee begonnen is en wanneer dat dan naar tevredenheid op papier is gezet, geeft dat energie om weer iets nieuws te creëren.
Met lijnen dus, fine liners en viltstiften. Vandaar de titel: Tussen de lijnen. Want, kan ik met mijn lijnvoering jou beeldvorming beïnvloedden. Zie jij, wanneer je naar mijn coronatekeningen kijkt dat er iets of misschien wel niets klopt en toch ook weer wel. Zie jij door al die bladeren ook nog kleine details? Kan ik door kromme en rechte lijnen, uit of naar elkaar toelopende lijnen een gevoel van diepte weergeven? Als ik geen lijn zet is er niets te zien. We hebben lijnen nodig om een beeld te vormen. Vandaar dus: Tussen de lijnen.
Killing my darling: delen weg gesneden uit de tekening en dat geeft een verrassend effect.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.