Het leven zit vol verrassingen

Denk je dat alle , welgezegd twee, activiteiten ten einde lopen, staat er toch een verrassing voor de deur.
De Kunstwandelroute is nu echt afgelopen, dat is activiteit één. 12 september was de laatste dag, daarna moesten de kunstwerken verwijderd worden. Dat heb ik gedaan op maandagmorgen, samen met René, in alle vroegte. Nou ja, om 9.00 u waren we present bij Boederijmuseum De Lebbenbrugge in Borculo. En 9.00 uur vinden wij vroeg.
Daar mocht ik een kijkkastje uitzoeken. (Samen met twee medewerkers van Culturije hadden we mijn idee (kijkkastje) uitgewerkt op papier. Leerlingen van het MaxX college uit Neede hebben hun vaardigheden kunnen oefenen en het tot een mooi Kunstig Kijkkastje gemaakt.) Ik had het graag willen betalen, maar kréég er een, pardon, zelfs twee geschonken.
De kastjes waren bedoeld om kinderen te betrekken bij de Kunstwandelroute. Zo konden ze kijken of zij iets moois – of juist iets wat lelijk/vies is- vonden in de natuur, dat in het kastje leggen of juist ruilen voor iets anders.
Daarna heb ik samen met René mijn werk “Black or White” gedemonteerd en in de auto geladen om daarna nog “de boom in te gaan”: Op een ladder de stropdassen wegknippen die daar aan takken geknoopt waren en zo een herinnering vormden aan het Galgenveld, een gebied dat onderdeel was van de Kunstwandelroute. (Het Galgenveld was vroeger een veld waar de veroordeelden nog eens verhangen werden. Het vonnis werd wel voltrokken in het centrum van een dorp of stad, maar ja, daarna laat je het lijk niet al te lang hangen want dat zal gaan stinken. Dus werden de lijken naar het galgenveld gebracht.)
Tijdens het demonteren van Black or White passeerde een vrouw met hond. Zij zei dat het jammer was dat dit alles verdween. Het was namelijk een leuke afleiding tijdens het wandelen. De kunstwerken die “opgingen” in de natuur, zoals o.a. mijn werk, zei ze en ik lieg niet, hadden haar voorkeur. Fijn om te horen.
Mijn expo: Tekenen in Coronatijd , tweede activiteit, zou, dacht ik begrepen te hebben, tot en met 11 september zijn. Dus toen ik het bestuur van het kerkje De Kluntjespot mededeelde dat ik dan op het einde van de dag mijn werk zou willen opruimen kwam er toch weer een verzoek. “Zou je het werk nog willen laten hangen tot en met 3 oktober”, was de vraag. “Dan is er een Muziekuitvoering van Open Podium en is het kerkje ook nog “aangekleed” met een actueel onderwerp”. Waarom niet, toch?
Het leven zit vol verrassingen. Dus laten we het nog maar hangen en kunnen de laatste exemplaren boekjes nog verkocht worden. Misschien toch nog aan een tweede druk denken zoals Siebrecht voorspelde. Er zijn er nog maar 9 over van de honderd die ik heb laten drukken. Nooit gedacht dat het een succes zou worden!

Bovenste foto: een van de kijkkastjes die de leerlingen van MaxX hebben gemaakt.
Onder: een collage gemaakt op maandagmorgen voordat het werk gedemonteerd werd. Herfstige ochtend.