BLINDE VLEK

Als ik de berichten verder door scrol hier op de homepage, dan zie ik toch wat “blinde vlekken”.
Mijn opruim “woede” was funest. Ik had namelijk mijn “galerie” opgeschoond en dat had ik niet op die manier moeten doen, zei mijn zoon. En dus ontstonden er blanco vakjes. Daar zit dus geen “uitgelichte afbeelding”, zoals dat heet, in.
Soms heb ikzelf weleens van die blanco vlekken. Dus eigenlijk ook geen “uitgelichte afbeelding”. Niet weten wat te echt wilt creëren, maar wel ergens mee bezig wilt zijn.
Kijken wat het wordt en dan wordt het toch niks. Niet tevreden, kinderachtig, niet goed genoeg, kan beter. Maar hoe dan.
Nu ben ik met iets bezig waarbij ik moet “omdenken”: eerst dit en dan pas dat. Moeilijk, moeilijk.
Een paar weken geleden had ik een lino gekocht, want ik wilde wel weer eens wat snijden daarin en dan afdrukken.
Dus een ontwerp gemaakt. Daar een foto van genomen, dat op de laptop gezet zodat ik het in negatief kon zetten. (Mijn “omdenken” is zien.)
Dat afgedrukt, op transparant overgetrokken en omgekeerd op het linostuk gelegd.
Tussen lino en ontwerp carbonpapier gelegd.
Het is een heel gedoe. Dat alles uitgesneden en ik dacht: Drukken maar!
Dat viel tegen, er kwamen strepen van de roller op het papier. Ik kon het dus niet mooi egaal inkten/verven.
Tja, is het linostuk te groot, misschien? De andere stukjes, die ik jaren geleden heb gedrukt, erbij gehaald. Die waren goed gelukt. Waarom deze dan niet?
Nou, dan maar in stukken snijden, -dan kan de roller geen “strepen” maken dacht ik- en ermee ”spelen”. Creatief zijn.
En daar ben ik dan enkele weken mee bezig geweest. Ik kan je het resultaat niet laten zien. Voorlopig nog niet, althans.
En van al dat drukken, heb ik het druk. Werkdruk en drukwerk, want behalve met lino kun je ook op een andere manier drukken.
Daar dan maar een afbeelding van plaatsen.
( Titel: de natuur is groter dan de mens)